tijdje geleden alweer

Als het goed is heb ik 2 maanden gelden voor het laatst wat van mij laten horen dus dat is een beetje jammer maar het is niet zo denderend gesteld met het internet hierzo. Neem daarbij het gegeven dat in de internet cafés de prijs vervolgens omhoog gaat ,natuurlijk.

Ik krabbel dan maar wat highlights neer en dan , hopelijk, kan ik de komende tijd wat meer laten zien en horen. Mijn plan voor internet op de Sitio verloopt iig traag maar voorspoedig. Alle antennes die ik heb gebouwd hebben de stormen overleefd en werken nochtans, ontbreekt alleen nog het daadwerkelijk verbinden met internet en daarvoor heb ik gister (20 feb) iemand gevonden. Het wordt noch even lastig om raak te schieten op de antenne die de beste man heeft staan omdat het ding ettelijke kilometers verderop staat maar ik haal met mijn antennes op dit moment een vermogen van 400mWatt dus dat komt wel goed, tenminste als ik erachter ben welke kant ik op moet richten om een goed signaal te ontvangen.

Ik heb echter een beetje het idee dat mijn “berichtgeving” wat negatief is geweest in de laatste maanden. Ondanks dat ik veel dagen hier gestrest heb lopen zoeken naar materialen voor de kinderen, en een ICT klasje, heb ik het naar mij zin gehad en de afgelopen maand op de Sitio ook. Kerst en oud&nieuw waren leuk en ik heb mij in het dorp prima vermaakt. Het is dat ik nogal moe ben van/door de jongeren maar ook omdat ik aan de kant sta van de kinderen/jongeren dat ik nogal snel chagrijn doe als ik weer iets zie wat niet door de beugel kan. Ze zijn hier (de kids) wel de onderkant van de maatschappij en het is een maatschappij die minder zorg biedt dan de onze. Elke keer zien dat de kinderen als criminelen bekeken worden of als superzielige slachtoffers die kapot geknuffeld moeten worden en dus niet als personen die zelf ook wat kunnen, daar wordt je nogal mopperig van.

Als hoop ik wel dat de komende maand het beter loopt en dat ik niet weer veel geld kwijt raak aan dure toeristendingen, maar leuk is dat wel. Ik ben nog naar Ouro Preto geweest en dat is een mooi oud stadje met vele en hele mooie kerken. Als je er heen gaat moet je 2 uur stilzitten in de bus die je langs een prachtig landschap haalt en het dorp ligt midden in de bergen met een mooi uitzicht op de omgeving. In de bus ben ik nog aan de praat geraakt met Wolfgang Grn. De beste man was op z´n 13e met zijn ouders naar Brazilië gevlucht want zijn vader had wel door dat ze als Joods gezin niet zoveel te zoeken hadden in Duitsland circa 1937. Hij sprak Duits, Engels, Portugees en 3 woorden Frans met mij en vertelde ronduit over de pedra-sabão (soapstone / wetsteen etc.) die daar overal ligt en hoe kunstzinnig er mee om wordt gegaan. Inderdaad men maakt er metershoge tuindecoraties mee…

Zie filmpje voor een kerk in Ouro Preto: http://www.youtube.com/watch?v=J5cUDaEOXAE

Ansich was filmen verboden in de kerk maar dat heb ik heimelijk lekker toch gedaan. Je ziet niet alles maar ik denk dat een indruk wel overkomt (foei, bram… foei). De architect heeft destijds alles gemaakt met lokaal verkrijgbaar materiaal, incl de ijzerertsen voor de verf en andere zaken in de kerk. Het dorp is dan ook trots op de goed onderhouden gebouwen en als je er bent kun je jezelf gemakkelijk in Spanje of Portugal wanen.

Dat het een toeristenval is mag niet deren het eten is er goed genoeg voor en de drank ook. Ik ben er weggegaan met 3 waterverf plaatjes en wat flessen Cachaça. Al met al is Belo Horizonte niet echt de moeite waard maar de oude stadjes er omheen wel. Het eten en de drank is goed maar dat is het dan ook wel.

Op de Sitio is ook weer het nodige voorgevallen en dat waren niet altijd leuke momenten maar je verveelt je in ieder geval nooit. Het ging deze maand ook veel om dieren en dierenmishandeling en dat begon met een aangereden paard van onze boer. ’S Nachts toen ik van het dorp terugwandelde met wat jongens en meisjes zagen we veel troep en bloed van een aanrijding liggen en een stukje verderop een paard met een gebroken voorpoot. Nu is een kermend en bloedend paard geen prettig gezicht kan ik je vertellen. Echter werd het nog jammerder toen een voorbij rijdende politiewagen ons met het gevang bedreigde omdat we op de weg liepen en kinderen thuis hoorden te zijn. Naderhand heb ik samen met een gozer van het terrein tot 03.00 in de nacht lopen zoeken naar een dierenarts, zonder succes. De volgende ochtend bleek het paard van onze boer te zijn en hij heeft het dier afgemaakt om het maar uit diens lijden te verlossen.

Degene die het dier heeft aangereden is wel gevonden en hij heeft een geldbedrag betaalt ter compensatie en niemand heeft iets tegen de politie gezegd wat de boer hier had ook het hek open gelaten waardoor het een beetje zijn eigen schuld was om eerlijk te zijn.

Sommige kinderen vinden het grappig om de hond achter de (zwerf)katten aan te jagen. Nu is het 1 jongen al gelukt om 1 kat te doden op deze manier maar nu zijn er 2 katten en een hond bij gekomen op de Sitio en dat betekent nog meer gedoe. Ik ben er vrij streng mee omgegaan en dus is niet iedereen mijn vriendje. De meesten hebben in ieder geval goed door dat de hollander gesodemieter met beesten niet pikt. A heeft het enkele ruzies gekost degenen die de dieren slecht behandelden zijn nu wel liever voor de beesten en diegenen die toch al vriendelijker waren voor dieren zijn daar een tijdje wat mondiger over geweest.

Het leven gaat echter door en dus zijn we hutten gaan bouwen. Aan het meertje bij de ingang van het terrein staat er nu eentje en die staat er goed. Ik heb met de man van een leidster uit een van de huisjes en wat adolescenten dit in elkaar gezet en het is een mooi vishutje geworden. We hebben er nog meer zaken gebouwd en we slapen er zelf in de weekenden. Hetgeen tot hilariteit leidde want toen een van de leidsters vroeg hoe het in het weekend ging zei ik in het Portugees “dat ik er met de jongens heb geslapen”. Nou kan je dat in het Nederlands wel zeggen want wij zijn voor andere zaken wel wat platter taalgebruik gewend maar hier in Brazilië zei ik gewoon dat ik een houten hutje een paar jongens heb uitgewoond…. Hilariteit alom zoals u begrijpt, tot op de dag vandaag…

De leidsters hebben mij ook een en ander aangeleerd zoals het maken van een soort broodcake dat hier voor ontbijt doorgaat,niet heel moeilijk en met veel variaties (cocos-chocola ed.) De sfeer zit er goed in wat dat aangaat en we draaien lekker door. Ik ben inmiddels begonnen met bescheiden lesjes Engels en ICT voor de kinderen die naar het schooltje komen. Zoals dat standaard gaat zijn de pubers vrij obstinaat en mijn matige Portugees helpt daar niet bij. De rellerts willen dan lekker vlot en plat praten waar ik dan weer geen klap van versta maar dat hoeft ook niet. Ik heb de relschoppers gewoon laten nakomen op vrijdagavond en ze het in laten halen. Ze weten prima hoe het moet maar ze doen het gewoon niet natuurlijk. Ik denk echter dat nu ze een keer of wat hun TV serie gemist hebben dat ze wel inbinden maar dat moet deze week maar eens blijken. Ik heb niet enorme voorbereidingen getroffen voor een komende les maar het gaat mij ook vooral om uitspraak. Ze krijgen op school al Engels meemaar dat is vooralsnog onverstaanbaar dus uitspraak is mijn onderwerp. Tot zover een heel rustige tijd waarin weer ea gebeurt is maar waar het met name erg rustig is geweest op de sitio.

Het gaat alleen wel hard met de knaken doordat de waarde van de munt nogal verandert is nadat ik was aangekomen en ik heb al het een en ander aan toeristische dingen gedaan hierzo. Ook lijkt het mij niet handig om blut aan te komen thuis terwijl de banen in de zorg schaarste verkrijgen zijn, althans in mijn favoriet werkveld in ieder geval. Al met al heb ik dus al wat rondgereisd, dingen gezien en ben ik 2 mei 0m 14.40 weer in Nederland (nu alleen nog een nooduitgang stoel regelen… )

Maar ho, wacht Ik heb nog 2 maanden te gaan natuurlijk en volgende week is carnaval dus dan ben ik weer in Ri0, hopelijk met meer forto’s op de flickr account www.flickr.com/roflastc